Tuesday, April 21, 2009
UNJUSTIFIED
Unbreak all that was broken,
to fix a heart that is already numb and swolen,
create a new life without a shadow to step on,
to be strong and to get trough with no one to lean on,
see the weakness of darkness,
be consumed by the blinding light,
to live beside you faithfully,
to be a realist in the world of the finite. . . . .
Sunday, April 19, 2009
Saturday, April 18, 2009
DE LATA
"Pasensya na mahal kung ako'y kakapusin"
madalas iyan ang naririnig mo sa akin,
wag mo sanang isipin ikaw ay gagamitin,
kahit di man kita mapakain sa mga restoran sa iyong paligid,
bubusugin naman kita ng aking pag-ibig. . .
Pasensya na mahal kung wala na akong pera,
pero wag kang mag-alala dahil lagi kong ipararamdam sayo ang saya,
kahit ang ulam natin sa araw-araw ay laging de-lata,
sasahugan ko naman ito ng pag-ibig at pagkukusa. . .
Pasensya na mahal kung ganito lang ako,
isang simpleng estudyanteng nagmamahal sa iyo,
malipasan man ng gutom at ipunin paunti-unti ang baon,
ububuhos ko naman sa iyo ang oras at panahon. . .
Pasensya na mahal kung ngayon ko lang nasabi,
ang mga salitang di maitulak ng aking labi,
lilibutin natin ang malawak na hardin,
isuot mo lang ang puso ko, sapat na ito sa akin.
madalas iyan ang naririnig mo sa akin,
wag mo sanang isipin ikaw ay gagamitin,
kahit di man kita mapakain sa mga restoran sa iyong paligid,
bubusugin naman kita ng aking pag-ibig. . .
Pasensya na mahal kung wala na akong pera,
pero wag kang mag-alala dahil lagi kong ipararamdam sayo ang saya,
kahit ang ulam natin sa araw-araw ay laging de-lata,
sasahugan ko naman ito ng pag-ibig at pagkukusa. . .
Pasensya na mahal kung ganito lang ako,
isang simpleng estudyanteng nagmamahal sa iyo,
malipasan man ng gutom at ipunin paunti-unti ang baon,
ububuhos ko naman sa iyo ang oras at panahon. . .
Pasensya na mahal kung ngayon ko lang nasabi,
ang mga salitang di maitulak ng aking labi,
lilibutin natin ang malawak na hardin,
isuot mo lang ang puso ko, sapat na ito sa akin.
Saturday, March 28, 2009
TALKIES
Ganito ako,
Kulong sa sarili kong mga salita,
Alipin ng aking paghilata,
Mga nabibitawang talata,
Mga sumpang bigla nalang malilimutan
bigla nalang mawawala. . .
kung magpapatalo lang ako sa aking antok,
at kung aagahan ko lang ang aking pag bangon,
kung hawak ko lang ang baterya ng orasan ng kalawakan,
at kung mahihigpitan ko lang ang turnilyong nakabaon sa aking sintido. . .
saan naman kaya ako matatagpuan?
Kulong sa sarili kong mga salita,
Alipin ng aking paghilata,
Mga nabibitawang talata,
Mga sumpang bigla nalang malilimutan
bigla nalang mawawala. . .
kung magpapatalo lang ako sa aking antok,
at kung aagahan ko lang ang aking pag bangon,
kung hawak ko lang ang baterya ng orasan ng kalawakan,
at kung mahihigpitan ko lang ang turnilyong nakabaon sa aking sintido. . .
saan naman kaya ako matatagpuan?
Wednesday, March 25, 2009
THE MARGINS
I watched you out there with my eyes closed,
I felt you somewhere beside the silhouettes and the shadows,
You remained a mystery to me even today,
Questioning the wind and saying "come what may."
If I lay in the grass and feel the coldness of the dews,
And if I wet my Clothes and my shoes,
I'll sleep amidst the silent tunes of the whispering blades,
and feel the warmth of your promised place. . .
And for now I'll sleep with eyes wide shut,
And for tomorrow I'll still think about the flaws,
remembering that It'll perfectly follow your plans and laws,
Putting in mind the simplicity of your demands; the complexity of
our wants; the idiocracy and the logic of your molds. . .
You My Master. . . I'll always behold.
I felt you somewhere beside the silhouettes and the shadows,
You remained a mystery to me even today,
Questioning the wind and saying "come what may."
If I lay in the grass and feel the coldness of the dews,
And if I wet my Clothes and my shoes,
I'll sleep amidst the silent tunes of the whispering blades,
and feel the warmth of your promised place. . .
And for now I'll sleep with eyes wide shut,
And for tomorrow I'll still think about the flaws,
remembering that It'll perfectly follow your plans and laws,
Putting in mind the simplicity of your demands; the complexity of
our wants; the idiocracy and the logic of your molds. . .
You My Master. . . I'll always behold.
Saturday, March 21, 2009
IN TIME
SOMEDAY YOU'LL HATE ME FOR WHAT I DID,
BUT YOU'LL THANK ME... EVENTUALLY
FOR REASONS, ME , MYSELF, ARE NOT AWARE OF. . .
BUT YOU'LL THANK ME... EVENTUALLY
FOR REASONS, ME , MYSELF, ARE NOT AWARE OF. . .
Wednesday, March 18, 2009
Again
Kailangan ko nanamang pag-aralan ang matulog. . .
...Kaya lang wala akong pang-tuition. . .
. . .Magiging skolar nanaman ako ng pag-pupuyat
MASQUERADE
May mga taong mahirap lapitan, mga taong tipong nakakakabang kausapin, nakaktakot galitin, pero sa kabila ng lahat ng iyon ,may gusto ka paring malalaman. . . kung bakit siya kakaiba. . . kung bakit nahihiwagaan ka sa kanya. Mga taong may misteryosong pagkatao, idikit mo man siya sa iba, alam mo paring wala siyang kategorya. . .
Pero pag may kasama na silang iba, batid mo ang sinusuot nilang maskara,
kulay puti at mga bibig na mapupula,
pinipintahan ang mukha at naglalagay ng peluka,
iguguhit niya ang kaniyang ngiti,
sabay haharap sa tao. . .
Di mo alam kung paano siya nagiging masaya sa mga ginagawa niya,
Kung paano niya sinasabayan ang sayaw ng madla,
kahit wala na sa tono ang tugtugin at wala na sa tamang pwesto ang kaniyang mga paa,
Alam niyang nakatingin ka sa kaniya. . . Kahit sa paligid nila'y ipinipilit niyang tumawa,
halakhak sa bawat nakatagong luhang pumapatak, kung anong kurba ng mata niya kapag nakatawa ay siyang korte ng kanyang lungkot kapag lahat ng tao'y tulog na. . .
Di kita makuha na mag-isa
Kaya't lapitan kay di ko magawa,
ayokong tignan ang pinintahan mong mukha,
dahil alam kong sa loob-loob mo'y gusto mo nang makawala. . .
Pero pag may kasama na silang iba, batid mo ang sinusuot nilang maskara,
kulay puti at mga bibig na mapupula,
pinipintahan ang mukha at naglalagay ng peluka,
iguguhit niya ang kaniyang ngiti,
sabay haharap sa tao. . .
Di mo alam kung paano siya nagiging masaya sa mga ginagawa niya,
Kung paano niya sinasabayan ang sayaw ng madla,
kahit wala na sa tono ang tugtugin at wala na sa tamang pwesto ang kaniyang mga paa,
Alam niyang nakatingin ka sa kaniya. . . Kahit sa paligid nila'y ipinipilit niyang tumawa,
halakhak sa bawat nakatagong luhang pumapatak, kung anong kurba ng mata niya kapag nakatawa ay siyang korte ng kanyang lungkot kapag lahat ng tao'y tulog na. . .
Di kita makuha na mag-isa
Kaya't lapitan kay di ko magawa,
ayokong tignan ang pinintahan mong mukha,
dahil alam kong sa loob-loob mo'y gusto mo nang makawala. . .
Tuesday, March 17, 2009
PANG OUTER SPACE
EKSENA SA BAHAY.. .
VN: amboy bat di mo ubusin tong pagkain mo? (Pork Steak)
Amboy: eEeeee... lasang ano eh. . , ahhh. . . anu ba yun?a
VN: lasang ano?
Amboy: Eeee... lasang APOY
VN:??? May lasa ba apoy? Nakatikim ka na ng apoy?
VN: *kumuha ng kanin at ulam* * Kumain* *Ngumuya* *Nilasahan*
VN: Amboy lasang apoy nga.
VN: amboy bat di mo ubusin tong pagkain mo? (Pork Steak)
Amboy: eEeeee... lasang ano eh. . , ahhh. . . anu ba yun?a
VN: lasang ano?
Amboy: Eeee... lasang APOY
VN:??? May lasa ba apoy? Nakatikim ka na ng apoy?
VN: *kumuha ng kanin at ulam* * Kumain* *Ngumuya* *Nilasahan*
VN: Amboy lasang apoy nga.
Saturday, March 14, 2009
DIRECTORECTIONS
Going there, somewhere near the sea,
Journey to the long winding road to watch the Journey,
Got two packs of biscuits and a single mint candy,
my Plan is to listen just outside the gates of heaven,
and there they were guarding the stairways to the foggy clouds. . .
I stopped by and asked directions,
How do I get there and his wings pointed to nowhere,
he asked me a question that changed my path,
he handed me the key just for a price of a hundred mint candies,
but I just got one, and I took an oath to bring the other ninety nine,
He gave me the key and suddenly I grew wings and fly,
surrounded by a million passers by,
I saw the glowing path,
the lights waving at me,
Oh! how vividly I dreamed that this would happen to me.
I heard the angels chant, And there it was.
The gates guarded by arch angels,
coated in black, slowly walking towards the entrance with shaky hands.
And when I stepped inside, I closed my Eyes. . .
I can't believe this happened to me,
I never Imagined that night,
That I'd be with a million other angels,
shouting, chanting, humming, singing lullabies.. .
How the night was perfect,
the timing was exact,
decisions so flawless,
The Director watching my act. . .
Thursday, March 12, 2009
MAGNOLIA
Nakikita kita't naaalala ko lagi ang barberya at aking pagka bata,
Di malaman ang gupit, at kung bakit pa Bao lagi ang aking ahit,
Walang maisip, walang pinangarap na buhok,
Kung anu lang ang idulot ng gunting, iyon na rin ang aking hubog...
Nang nagkaisip, doon parin sa barberya,
kung saan pauupuin ka sa upuang papatungan pa ng bangkito,
para lang makita ang mukha mo sa salamin,
lilihain ang labaha, sa balat na sinturon na laspag na.
sa musika sa radyo ng barberya nawiwili ako,
kung saan naririnig ko ang linya ng "mga kababayan ko."
nalilimutan ang barberya ang atmospera ng init, pawis at mga buhok na nag liliparan, gumuguhit sa isip ko ang masining na
mga uka sa buhok niya,
bumalik sa katotohanan, at akoy inaahitan, sabay sumbat ng
Gusto ko po yung kay "Francis Magnolia" yung may drowing sa
patilya, tumawa ang barbero't akalay nagbibiro ako, natawa nalang din ang
tatay kong nagbabasa ng dyaryo. . .
di napansin ang aking hiling,
sabagay bata pa lamang ako,
pero alam ko na ang gusto ko,
ang gupit ng isa sa mga iniidolo ko,
di man natupad ang mithiin,
nakamit naman ang kanyang pananaw,
ang makita ang mundo sa kaniyang mga mata,
ang makapagsulat at makalikha ng tugtugin at mga kanta,
doon kung saan bumabaha ng buhok at nagkakaroling ang mga gunting.
tanda ko parin kung saan lahat ito nagsisimula ang iyong ala-ala. . .
sa barberya.
Di malaman ang gupit, at kung bakit pa Bao lagi ang aking ahit,
Walang maisip, walang pinangarap na buhok,
Kung anu lang ang idulot ng gunting, iyon na rin ang aking hubog...
Nang nagkaisip, doon parin sa barberya,
kung saan pauupuin ka sa upuang papatungan pa ng bangkito,
para lang makita ang mukha mo sa salamin,
lilihain ang labaha, sa balat na sinturon na laspag na.
sa musika sa radyo ng barberya nawiwili ako,
kung saan naririnig ko ang linya ng "mga kababayan ko."
nalilimutan ang barberya ang atmospera ng init, pawis at mga buhok na nag liliparan, gumuguhit sa isip ko ang masining na
mga uka sa buhok niya,
bumalik sa katotohanan, at akoy inaahitan, sabay sumbat ng
Gusto ko po yung kay "Francis Magnolia" yung may drowing sa
patilya, tumawa ang barbero't akalay nagbibiro ako, natawa nalang din ang
tatay kong nagbabasa ng dyaryo. . .
di napansin ang aking hiling,
sabagay bata pa lamang ako,
pero alam ko na ang gusto ko,
ang gupit ng isa sa mga iniidolo ko,
di man natupad ang mithiin,
nakamit naman ang kanyang pananaw,
ang makita ang mundo sa kaniyang mga mata,
ang makapagsulat at makalikha ng tugtugin at mga kanta,
doon kung saan bumabaha ng buhok at nagkakaroling ang mga gunting.
tanda ko parin kung saan lahat ito nagsisimula ang iyong ala-ala. . .
sa barberya.
Weak Point
. . . .
. . . . . .
. . . . . . .
. . I can only focus on one thing, the one I love the most
. .
. . . . . . .
My passion . . . . .
. . . . . .
. . . . . . .
. . I can only focus on one thing, the one I love the most
. .
. . . . . . .
My passion . . . . .
Subscribe to:
Posts (Atom)