IN TIME

SOMEDAY YOU'LL HATE ME FOR WHAT I DID,

BUT YOU'LL THANK ME... EVENTUALLY

FOR REASONS, ME , MYSELF, ARE NOT AWARE OF. . .

Again

Kailangan ko nanamang pag-aralan ang matulog. . .

...Kaya lang wala akong pang-tuition. . .

. . .Magiging skolar nanaman ako ng pag-pupuyat

MASQUERADE

May mga taong mahirap lapitan, mga taong tipong nakakakabang kausapin, nakaktakot galitin, pero sa kabila ng lahat ng iyon ,may gusto ka paring malalaman. . . kung bakit siya kakaiba. . . kung bakit nahihiwagaan ka sa kanya. Mga taong may misteryosong pagkatao, idikit mo man siya sa iba, alam mo paring wala siyang kategorya. . .

Pero pag may kasama na silang iba, batid mo ang sinusuot nilang maskara,
kulay puti at mga bibig na mapupula,
pinipintahan ang mukha at naglalagay ng peluka,
iguguhit niya ang kaniyang ngiti,
sabay haharap sa tao. . .

Di mo alam kung paano siya nagiging masaya sa mga ginagawa niya,
Kung paano niya sinasabayan ang sayaw ng madla,
kahit wala na sa tono ang tugtugin at wala na sa tamang pwesto ang kaniyang mga paa,
Alam niyang nakatingin ka sa kaniya. . . Kahit sa paligid nila'y ipinipilit niyang tumawa,
halakhak sa bawat nakatagong luhang pumapatak, kung anong kurba ng mata niya kapag nakatawa ay siyang korte ng kanyang lungkot kapag lahat ng tao'y tulog na. . .

Di kita makuha na mag-isa
Kaya't lapitan kay di ko magawa,
ayokong tignan ang pinintahan mong mukha,
dahil alam kong sa loob-loob mo'y gusto mo nang makawala. . .

PANG OUTER SPACE

EKSENA SA BAHAY.. .


VN: amboy bat di mo ubusin tong pagkain mo? (Pork Steak)

Amboy: eEeeee... lasang ano eh. . , ahhh. . . anu ba yun?a

VN: lasang ano?

Amboy: Eeee... lasang APOY

VN:??? May lasa ba apoy? Nakatikim ka na ng apoy?

VN: *kumuha ng kanin at ulam* * Kumain* *Ngumuya* *Nilasahan*

VN: Amboy lasang apoy nga.

DIRECTORECTIONS

Going there, somewhere near the sea,
Journey to the long winding road to watch the Journey,
Got two packs of biscuits and a single mint candy,
my Plan is to listen just outside the gates of heaven,
and there they were guarding the stairways to the foggy clouds. . .


I stopped by and asked directions,
How do I get there and his wings pointed to nowhere,
he asked me a question that changed my path,
he handed me the key just for a price of a hundred mint candies,
but I just got one, and I took an oath to bring the other ninety nine,
He gave me the key and suddenly I grew wings and fly,

surrounded by a million passers by,
I saw the glowing path,
the lights waving at me,
Oh! how vividly I dreamed that this would happen to me.


I heard the angels chant, And there it was.
The gates guarded by arch angels,
coated in black, slowly walking towards the entrance with shaky hands.


And when I stepped inside, I closed my Eyes. . .
I can't believe this happened to me,
I never Imagined that night,
That I'd be with a million other angels,
shouting, chanting, humming, singing lullabies.. .

How the night was perfect,
the timing was exact,
decisions so flawless,
The Director watching my act. . .

MAGNOLIA

Nakikita kita't naaalala ko lagi ang barberya at aking pagka bata,
Di malaman ang gupit, at kung bakit pa Bao lagi ang aking ahit,
Walang maisip, walang pinangarap na buhok,
Kung anu lang ang idulot ng gunting, iyon na rin ang aking hubog...

Nang nagkaisip, doon parin sa barberya,
kung saan pauupuin ka sa upuang papatungan pa ng bangkito,
para lang makita ang mukha mo sa salamin,
lilihain ang labaha, sa balat na sinturon na laspag na.

sa musika sa radyo ng barberya nawiwili ako,
kung saan naririnig ko ang linya ng "mga kababayan ko."
nalilimutan ang barberya ang atmospera ng init, pawis at mga buhok na nag liliparan, gumuguhit sa isip ko ang masining na
mga uka sa buhok niya,

bumalik sa katotohanan, at akoy inaahitan, sabay sumbat ng
Gusto ko po yung kay "Francis Magnolia" yung may drowing sa
patilya, tumawa ang barbero't akalay nagbibiro ako, natawa nalang din ang
tatay kong nagbabasa ng dyaryo. . .

di napansin ang aking hiling,
sabagay bata pa lamang ako,
pero alam ko na ang gusto ko,
ang gupit ng isa sa mga iniidolo ko,
di man natupad ang mithiin,
nakamit naman ang kanyang pananaw,
ang makita ang mundo sa kaniyang mga mata,
ang makapagsulat at makalikha ng tugtugin at mga kanta,


doon kung saan bumabaha ng buhok at nagkakaroling ang mga gunting.
tanda ko parin kung saan lahat ito nagsisimula ang iyong ala-ala. . .
sa barberya.

Weak Point

. . . .


. . . . . .



. . . . . . .



. . I can only focus on one thing, the one I love the most



. .




. . . . . . .


My passion . . . . .

My little soul

How does It feel,

To be there and not found?

To find me,

and never find out?

You Bring me in

and Brought me out.

To not see and hear your little one shout?

To fly and to stay,

To the dessert, and live there to decay?

will you be a man of your words?

Will you mean what you meant?

Hear me father for I can now speak...

With this small voice,

let your stone cold heart hear me weep. . .

Hidden chapter

............................................

BORED .

............................................

IN REALITY

IT'S EASIER TO ESCAPE THAN TO CHANGE

~ Richard templar

E LABO REYT

OO nga naman...

Di nabibili ang ORIGINALITY sa divi.. .

He said. . ..

†

"NO MATTER WHAT WE DO, HOW CLEAN WE LIVE OUR LIVES ,WERE NOT GONNA' SURVIVE THIS."

†

LEGENDS

They touched us with their pens,
all we can do is to lend our ears and hear their words,
words that emancipate our souls ,
and free us from the herd,

the oblivious majority will never hear,
and for the weak of heart, it is not the tune to bear,
for it's meaning shines,
it's glory, everflowing,
and forever living. . .

for those who chose to be blind but feel the light,
for thosewho chose to be different to make a difference,
for those who stand tall,
for those who knelt amidst the flow. . .

This song was meant for you,
hear this for this is true.