Sigh 1.1

Nakakalungkot. . .

Yun madalas ang nararamdaman ko.

Madami na palang nangyari netong mga nakaraang araw.
minsan parang gusto ko nalang sumabog bigla.
malungkot ako sa totoo lang.
madalas gigising at papasok. . .

routine na. . .
ritwal na unti-unting pumapagod sa akin. . .
medyo unti-unti na akong tinatamad. . .
pero ayokong tamarin. . .
gusto ko ang ginagawa ko kaya lang. . .
may kulang. . .

kung anu man yon. . . meron at hindi ko alam. . .
bastat nararamdaman ko may kulang. . .
wala akong gustong paringan o makinig sa akin. . .
sinasabi ko lang ang totoong umiikot sa dibdib ko. . .
malungkot. . .
pero lumalaban ako. . .
ayokong tablan ng kahinaan. . .
dahil halos lahat ng kakapitan ko ay sarili ko lang. . .
ayokong magpadala sa kung ano man ang mga nararamdaman ko sa ngayon. . .
ayokong malungkot. . .
yun lang. . .
lalabanan ko ang lungkot. . .
paminsan minsan talaga, kailangang malungkot ng isang tao para malaman niya ang tunay na kahulugan ng saya.

kailangan may bagong magawa. . .

tatawa na lang nga. . . hahaha.End.